از تاریخچه تند خوانی چه می‌دانید؟

تندخوانی یکی از مهارت‌های خواندن و مطالعه است و برخلاف نام آن یگانه مزیت آن سرعت نیست زیرا علاوه بر بالا بردن سرعت خواندن، کیفیت خواندن و یادآوری را نیز افزایش می‌دهد. بسیاری از روش‌های تندخوانی از بخش بخش کردن متون و کاهش خواندن با صدا چه در ذهن و چه به‌صورت واقعی تشکیل‌شده است. تندخوانی با بالا بردن تمرکز و قدرت دید و هوشیاری باعث می‌شود که شما با سرعت بالاتری متن را ببینید و درک کنید.

شروع تند خوانی بعد از جنگ جهانی اول

بسیاری، تاریخچه تندخوانی را به جنگ جهانی اول و عدم مهارت خلبان‌ها در تشخیص درست و به‌موقع جنگنده‌های دشمن نسبت می‌دهند؛ زیرا عدم مهارت خلبان‌ها می‌توانست به فاجعه بیانجامد به همین دلیل، روانشناسان و متخصصان تربیت کارکنان نیروی هوایی، به بررسی موضوع و یافتن راه‌حل این مشکل پرداختند.

آن‌ها وسیله‌ای به نام «تاکیس توسکوپ» را ابداع کردند که در فواصل کوتاه زمانی، تصاویری را روی صفحه خود نشان می‌داد. در ابتدا تصاویر کاملاً بزرگ و با سرعت کم نمایش داده می‌شدند اما رفته‌رفته اندازه تصاویر کوچک‌تر و مدت زمان نمایش آنها کمتر شد. آن‌ها با شگفتی دریافتند که افراد به‌طور متوسط پس از آموزش می‌توانند تصاویری با زمان نمایش یک پانصدم ثانیه را تشخیص دهند.

اولین وود، فردی تأثیرگذار در تاریخچه تند خوانی

تاریخ‌نگاران اما به‌طور اختصاصی از فردی به نام اِوِلین وود، معلم مدرسه و پژوهش‌گر یاد می‌کنند که دردهه ۱۹۵۰ میلادی این سؤال برایش ایجاد شد که چرا بعضی از افراد به‌طورمعمول با سرعت بالاتری نسبت به سایر افراد مطالعه می‌کنند. به‌این ترتیب بود که وود خودش را وادار کرد تا با سرعت بیشتری مطالعه کند. سال ۱۹۵۸ زمانی که وود از تلاش‌هایش برای بالا بردن سرعت خسته شده بود به‌طور اتفاقی فهمید که خواندن یک متن با کمک حرکت دست زیر خطوط، به چشم کمک می‌کند تا تمرکز و سرعت بیشتری داشته باشد و روان‌تر روی خطوط حرکت کند.

پس‌ازآن بود که او از دست، به‌عنوان عاملی برای بالا بردن سرعت خواندن استفاده کرد. اِوِلین وود نخستین بار مطالعاتش را در دانشگاه اوتا به دیگران آموزش داد و یک سال بعد مجموعه آموزش‌های عمومی خود را در واشنگتن راه‌اندازی کرد. او این مهارت و تکنیک را به سال ۱۹۶۰ به نام خودش ثبت کرد و این شیوه را تندخوانی نام گذاشت. اکنون این روش در بسیاری از کشورها و مدارس جهان به‌عنوان یک واحد درسی تدریس می‌شود.

درواقع تندخوانی نوعی بالا بردن واکنش قوه بینایی و ذهنی در برابر چیزی است که می‌بینیم. افراد در حالت عادی یک کتاب را باز می‌کنند و کلمه به کلمه و خط به خط آن را به شکل مجزا می‌خوانند درحالی‌که که افراد تندخوان این کار را به‌صورت پیوسته و با حرکت‌های سریع چشم و ادراک بالای ذهنی انجام می‌دهند، دقیقاً شبیه همان کاری که خلبان‌های جنگ جهانی اول مجبور بودند برای دفاع از وطن‌شان بیاموزند.

همان‌طور که دانش‌آموزان ابتدایی، اوایل کار به‌سختی حروف را کنار یکدیگر قرار می‌دهند و یک کلمه را می‌خوانند و سپس این مهارت را افزایش می‌دهند؛ افراد تحصیل کرده هم می‌توانند خواندن خود را از کلمه به کلمه خوانی به عبارت خوانی ارتقاء داده و در کنار روش‌های دیگر، سرعت خود را در خواندن افزایش دهند.

تاریخچه تندخوانی در ایران

آموزش رسمی مهارت تندخوانی در ایران از سال ۱۳۵۳ در رشته کتابداری دانشگاه تهران با پیش‌بینی دو واحد از دروس اصلی با عنوان «روش‌های خواندن» در دوره کارشناسی آغاز شد اما بسیاری از ما با تندخوانی از طریق موسسه نصرت آشنا شده‌ایم. این موسسه یکی از اولین موسساتی بود که در دهه ۶۰ پایه‌گذاری شد و شروع به آموزش مهارت تندخوانی از طریق کلاس‌های حضوری و غیرحضوری کرد. موسسه نصرت در آن سال‌ها با نوارهای کاست پرشده و چند کتابی که برای دانش‌پذیرانش می‌فرستاد، به آن‌ها کمک می‌کرد تا متوجه سرعت خواندنشان شوند و بعد این سرعت را افزایش دهند.

بنابراین می‌توان مهندس نصرت را بنیان گذار تندخوانی در ایران دانست و البته تونی بازان نیز بنیان گذار تندخوانی و نقشه کشی ذهنی در دنیا است که شاگردان زیادی را به جامعه تندخوان ها عرضه کرده است. 

مرکز آموزش‌های پیشرفته توسعه فردی و توسعه کسب و کاری دیدیاد نیز از سال ۱۳۹۷ در حوزه توسعه و پرورش این رشته با گرایش‌های تازه و متنوع همچون دوره منحصربه‌فرد تندخوانی کودکان، پی‌دی‌اف خوانی یا تندخوانی ریدینگ آیلتس در ایران فعال است. اگر شما هم تمایل دارید تا اطلاعات بیشتری درباره دوره‌های این مرکز داشته باشید، حتما حرف M را به شماره زیر پیامک کنید تا کارشناسان دیدیاد در اولین فرصت برای راهنمایی بیشتر با شما تماس بگیرند:

09104774797

زمان را از دست ندهید زیرا مهم‌ترین دارایی ما در زندگی، زمان است!